Krijgt Mark het toch wat benauwd ?

Wat waren veel mensen verbaasd over de winst van Sigrid Kaag na de laatste Tweede Kamerverkiezingen. Meer bepaald de mensen die niet of nauwelijks NPO kijken, zij die de enorme georkestreerde D66-propaganda in de aanloop naar de verkiezingen toe hadden gemist. Die D66-ballon met gebakken lucht is inmiddels leeggelopen, maar het volgende kunstje wordt u alweer geflikt.

Mark Rutte gaat een ‘Kaagje’ doen bij campingzender SBS6. De uitzending voor politieke partijen van de VVD zal maandag 13 maart - 2 dagen voor de Provinciale Statenverkiezingen – uitgezonden worden vanuit de studio van Vandaag Inside.

Vandaag Inside, de meest recente poging van John de Mol om het campingzender-imago van SBS6 weg te poetsen, is waarschijnlijk bedacht toen duidelijk werd dat Van der Gijp liever naar voetbal kijkt dan er over praat en het old boys network van Johan Derksen gereduceerd bleek tot nog slechts een handjevol bejaarde oud-voetballers, waardoor het minder gênant werd geacht om minder over voetval te praten en meer over ‘de actualiteit’. Een heldhaftige poging, maar wat bleek ?

Het programma werd een spagaat, die het resultaat is van enerzijds het willen voldoen aan de wens van John de Mol en anderzijds aan de verwachting van de kijkende kampeerders. Er worden gasten uitgenodigd die moeten bijdragen aan de algemene geloofwaardigheid van het programma, door een (pseudo-)intellectueel tintje te geven aan het geleuter aan tafel en/of de bar, maar zonder het kijkcijferkanon te laden met iets intelligenters dan de platvloersheid waarmee Voetbal Inside ooit een succes werd. 

Waarschijnlijk omdat ik geen trainingspak of een caravanjaarplaats heb, vond en vind ik nog steeds de nieuwe (?) combinatie van min of meer serieuze onderwerpen, gelardeerd met lachopwekkende (?) latente verwijzingen naar zaken zoals de borsten in het truitje van Hélène Derksen of iets dergelijks, het bekijken niet waard.

Evenwel, momenteel doe ik mijzelf in het kader van de komende verkiezingen het verdriet, door af en toe naar het programma te kijken, om de politieke inhoud van het programma te peilen. Dat doe ik vooral omdat er hele volksstammen zijn die zich door het programma en dan met name Derksen (politiek) laten beïnvloeden - wat op zich weer opmerkelijk is omdat Johan in de afgelopen jaren vaker van politieke voorkeur is gewisseld dan van stropdas - en ook omdat ik volgens sommige mensen anders geen kritiek mag leveren. 

Ik kan u zeggen, het is een bezoeking. 

Humpty Dumpty, alias Generaal-majoor b.d. drs. Pieter Cobelens - (oud) spion en net als Derksen zakkenvuller op leeftijd - dient blijkbaar zijn gewicht (no pun intended) in de schaal te leggen, om door middel van zijn niet aflatende oorlogszuchtige retoriek inzake Oekraïne bij de kijkers (namens Rutte ?) wat draagvlak te creëren voor het financieren van de door de VS in Oekraïne ontketende strijd, die niet is te winnen.

Aan de bar kan de als Amerika deskundige gepresenteerde knuffelhomo Raymond Mens zijn mening (liefst over de rug van Donald Trump of de republikeinse partij) met een grote zij het ietwat ongemakkelijke glimlach verkondigen, mits hij de onderbroeken humor inzake homoseksualiteit, komende vanaf de tafel accepteert. 

Eenzelfde gekweldheid is zichtbaar bij het journalistieke bakvisje Merel Ek, voor wie ten behoeve van het upgraden van haar carrière, de financiële vergoeding en haar airtime voldoende blijken op te wegen tegen het nogal eens moeten verduren van het (seksistische) ongemak dat ze tijdens de uitzendingen lijkt te moeten verduren en dat ze, dunkt mij, van anderen of elders waarschijnlijk nooit zou accepteren. 

Daar waar het programma Ongehoord Nieuws van omroep Ongehoord Nederland onophoudelijk wordt gekapitteld omdat zij niet op bewijs zouden bevragen en vanwege het vermeende verspreiden van nepnieuws, mogen bij Vandaag Inside al dan niet op aangeven van Wilfred Genee René, Johan en hun gasten ongebreideld in het wilde weg kletsen, waarbij het onderscheid tussen meningen en feiten meestal volledig onduidelijk is.

Het mag klaarblijkelijk allemaal. Mogelijk omdat het politieke discours in het programma overwegend in de lijn van het regeringsbeleid ligt en derhalve nauwelijks kritisch is en met uitzondering van een Zwarte Pieten- of Kaarsgrapje hier en daar dus niet of nauwelijks protest uitlokt. 

“Maar Johan Derksen dan, die was onlangs toch ook een paar keer heel kritisch over Mark Rutte, die zei toch dat Rutte moest ‘opdonderen’ ?”, zult u misschien zeggen.

Ach, arme u. Wanneer u dat poppenspel nu nog niet door heeft, is de kans groot dat u 15 maart waarschijnlijk weer op een partij stemt die u en Nederland nog verder in de ellende stort. Wellicht behoort u tot de grote groep mensen die zich voor hun informatievoorziening meestal beperkt tot de eerste 8 zenders van de Nederlandse zenderlijst; Op1 en Eva Jinek, maar uiteraard met uitsluiting van het in uw ogen verderfelijke Ongehoord Nederland. Dan bent u onderdeel van de groep mensen die ter ontspanning naar National Geografic kijkt, maar geen flauwe notie heeft van het impliciete sturende, dat heel ingenieus in het begeleidend commentaar is ingeweven. 

13 Maart komt Mark Rutte, de man die eerder meende dat je ‘het marginale groepje twitteraars’ dat kritiek levert op zijn beleid, gerust kan en zelfs moet negeren, op visite bij Wilfred, René en Johan, de ‘binken’ die altijd pochen over het feit dat er niets vooraf ge-script wordt, dat ze blanco naar de uitzending komen en dan ‘gewoon lekker losgaan’.

Ik ga kijken, al is het ‘t laatste dat ik op de Nederlandse treurbuis ooit zal zien. Niet omdat ik verwacht dat Mark zijn terugtreden gaat aankondigen, of dat hij spijt heeft de ellende die hij voor Nederland en de Nederlanders heeft aangericht, ook niet om te horen dat de Nieuwe Wereld Orde toch niet zo een goed idee is, en dat het WEF toch wel ‘iets meer’ is dan een praatclubje, en sowieso niet om te horen met welke loze beloften - waar u na 12 jaar Rutte opnieuw in gaat trappen - hij u en Nederland opnieuw een loer gaat draaien, want een vos verlies misschien wel zijn haren, maar nooit zijn streken. 

Nee, ik ga kijken voor mijn plezier, ik wil zien wie er het meest ongemakkelijk is tijdens de uitzending. Ik ga kijken naar Van der Gijp, zoals altijd volledig gespeend van enige kennis, die met een rood hoofd zal proberen alles wat hij niet snapt weg te lachen, naar Johan Derksen die nog werd opgevoed met het respect voor ‘belangrijke mensen’ maar straks zal zo lang mogelijk zal proberen de schijn op te houden dat hij voor God en Mark Rutte niet bang is, totdat hij uiteindelijk het hoofd zal buigen, naar Wilfred Genée die als een sollicitant zijn kans op een goede baan in zijn post-Vandaag Inside-periode zal proberen te optimaliseren, en uiteraard naar Mark Rutte die waarschijnlijk (terecht ?) hoopt de drie non-valeurs die er slechts voor de kijkcijfers c.q. hun salaris zitten hoopt te kunnen overtoepen, ondanks zijn wetenschap dat hij met zijn Balkenende norm-salaris (€ 223.000) nog niet de helft verdient van de 500.000 die Gijp en Derksen ieder per jaar krijgen voor hun kletspraat en nog geen derde van de 700.000 euro die Wilfred Genée van John de Mol ontvangt, om maar zoveel mogelijk stof te doen opwaaien. Want mocht u het nog niet begrepen hebben, het gaat in deze wereld behalve macht echt om de knikkers en absoluut niet om het spel. 

Groetjes Frah5

 

Wie niet luisteren wil, moet…

 Ik ben liever een (relatief) arme zwerver, dan een (relatief) rijke city-slicker. 

Je zou verwachten dat door de voortsnellende globalisering, de onderlinge samenhang van letterlijk alles wat er in de wereld gebeurt voor iedereen steeds duidelijker zou moeten worden. Niet lijkt minder waar. In de praktijk blijkt het dan ook (toenemend) bijzonder lastig een discussie te voeren. Vaak krijg ik het verwijt “dat ik er allemaal dingen bijhaal” en “dat ik de discussie te complex maak omdat ik niet bij het onderwerp blijf” met als klap op de vuurpijl, als het de opponent te machtig wordt “dat ik een complotdenker ben”.

Je zou verwachten dat in een toenemend geglobaliseerde wereld het leven gemakkelijker, overzichtelijker, rijker en vrediger dus fijner zou zijn, mensen willen tenslotte toch allemaal gelukkig zijn. Het tegendeel blijkt echter waar te zijn. 

Geluk is niet voor ieder mens hetzelfde, het wordt door ieder mens anders gedefinieerd en dat is waar de globalisten de plank op mondiale schaal volledig misslaan, iets dat maar weinigen lijkt te interesseren.

Ik schreef al eerder over de globalistische one-size-fits-all-oplossing, welke ontsproten (b)lijkt te zijn uit het denkbeeld dat wanneer je iedereen van een minimale hoeveelheid voedsel, kleding, woonruimte, werk en een aanbod van vrijetijdsbesteding voorziet, je een happy wereld creëert. 

Uiteraard is dat allemaal te organiseren, maar sowieso de wijze waarop zal voor een groot deel bepalend zijn voor de mate van happiness die ieder individueel mens ervaart. 

De gedachte aan zogenaamd praktische 15-minuten-steden, waarin je gezellig dicht bij elkaar woont, winkelt, theatert, sport, alles op loopafstand zodat je geen auto meer nodig hebt en je met openbaarvervoer naar de rand van je mega-city reist om te werken, roept bij mij parallellen op met het voormalige Oostblok en China, dat doet mij denken aan een dystopische samenleving waar mensen allemaal met net voldoende voedsel, kleding, woonruimte, werk en een aanbod van vrijetijdsbesteding hebben, maar in de woonkazernes een onderkoelt leven lijken te leiden, terwijl de bestuurders zelf in overvloed leven.

Het vorenstaande lijkt de globalistische leiders overigens niet te storen bij de uitvoering van hun voornemen de wereld naar hun visie in te richten, net zo min als zij terugdeinzen voor de middelen waarvan zij zich voor de realisatie van hun plan bedienen of er nu een klimaathoax moet worden gelanceerd, een virus op de mensheid moet worden losgelaten, een alles beïnvloedende oorlog moet worden uitgelokt, inflatie moet worden gecreëerd, CBDC cash geld moet uitbannen, iedereen een Digitale Identiteit moet krijgen of op den duur een chip geïmplanteerd moet krijgen zodat men van te voren weet wat wij allemaal denken en verkiezingen niet langer nodig zullen zijn, is van ondergeschikt belang.

Het gemeenschappelijk aspect van alle acties van de globalisten is ‘controle van/over de massa’, waar ik aan bovengenoemde ten minste nog een actie dien toe te voegen; Het creëren van SCHAARSTE.

Hoe toevallig is het dat op het moment dat Bill Gates in de VS begonnen is met het aankopen van duizenden en duizenden hectare landbouwgrond, men in de EU een stikstof hoax heeft gelanceerd, waarmee de boeren uit België en Nederland wordt verdreven, zodat op den duur de Benelux kan worden volgeplempt met een enorme 15-minuten-mega-city en Global Citizens Gates de controle over de landbouwproductie krijgt ?

Geeft u 15 maart uw eigen verantwoordelijkheid (weer) uit handen aan de globalisten van de VVD, D66, CDA of CU of aan de opportunisten van VOLT, GroenLinks en de PvdA, die hun geldverslindende, op meer dan vage uitgangspunten gebaseerde idealen, op de bagagedrager van datzelfde globalisme proberen te realiseren of aan die schattige Lientje van BBB, die in het gunstigste geval een goedwillende onbenul van CDA-huize is ? 

Ik begrijp best dat u mij (en anderen) liever uitmaakt voor complotdenker omdat dat uw onrustige gedachten verjaagd, en wees ervan verzekerd dat ik best begrijp dat u liever uw geweten in slaap sust en uw angst probeert te temperen en dat u daarom naar mij, of naar andere die u proberen te waarschuwen, liever niet wil luisteren, maar bedenk daarbij wel; dat weten die globalisten ook !

Groetjes Frah5

Antidemocratie

Met de invoering van een zogenoemde ‘Volksvergadering van burgers’ in het stadskoninkrijk Athene van 600 v.Chr. is volgens geschiedschrijvers, dat wat wij nu de eerste democratie ter wereld noemen, ontstaan.

Er zijn geschiedschrijvers die menen dat deze Volksvergadering van burgers, het belangrijkste bestuursorgaan werd in die eerste democratie, maar helaas is de waarheid minder euforisch. De Atheense Volksvergadering van burgers was nauwelijks meer dan een zoethoudertje voor het plebs, door hen het idee te geven dat zij invloed hadden op het beleid, door te mogen ‘meebeslissen’.

Tot dan toe was de bestuursstructuur in Athene opgebouwd uit drie bestuurslagen. De bovenst laag was een kleine verzameling hoge ambtenaren, samengesteld uit zeer rijke en machtige mannen (geen vrouwen) die meestal hun fortuin hadden verdiend in de handel of als grootgrondbezitter, in feite de elite van het oude Athene. Hieronder kwamen een tweede en een derde laag die bestonden uit ambtenaren van respectievelijk de midden en lagere klassen, bestaande uit ambachtslieden, boeren en kleine handelaren, maar geen vrouwen. De nieuw toegevoegde laag, de Volksvergadering werd gevormd door de vierde klasse, die vrijwel geheel bestond uit dagloners (arbeiders) die geen ambt mochten uitvoeren maar via de Volksvergadering wel mochten meebeslissen. Ook hiervan waren vrouwen uitgesloten. Verder waren ook immigranten en slaven uitgesloten van het bestuurlijk proces. Bij slaven dient u zich overigens iets anders voor te stellen dan u mogelijk door het eenzijdige beeld dat veel mensen tegenwoordig op basis van de informatie over slaven die als plantagearbeiders naar Amerika werden vervoerd, zou doen. De positie en omstandigheden van de gemiddelde Atheense slaaf was behoudens diens ontnomen vrijheid, niet slechter en vaak zelfs beter dan de gemiddelde dagloner, wat mogelijk de reden is dat zij, ondanks het feit dat slaven ongeveer een kwart van de Athener bevolking uitmaakten, niet in opstand kwamen.

Overigens mocht de Volksvergadering van burgers alleen meebeslissen over kwesties die hen door de Prytanen (de werkelijke machthebbers die het dagelijks bestuur uitoefende) werden aangeboden. Deze Volksvergaderingen vonden ongeveer 40 keer per jaar plaats, maar omdat het overgrote deel van de mannen die het recht had om deel te nemen als dagloner hun werkzaamheden meestal (te) ver buiten de stad uitvoerden om bij deze ‘volks-vertegenwoordigende’ bijeenkomsten aanwezig te kunnen zijn, was de opkomst slechts zo’n 20-25%. 

In de periode dat de Griekse (Atheense) filosoof Plato werd geboren (427 v.Chr.) ten tijde van de (eerste) Peloponnesische Oorlog, telde de bevolking van Athene 60.000 autochtone Atheners en ten minste 350.000 tot 500.000 immigranten (vreemdelingen) en slaven. Wanneer je daar de bevolking van de onder hun bewind staande eilanden en het achterland bij optelt loopt dat op van ten minste 800.000 tot enkele eeuwen later 13 miljoen mensen, in die dagen een heus wereldrijk.  

Het is onder deze omstandigheden dat bij Plato de gedachte van ‘De Tirannie van de Meerderheid’ is ontstaan. Bedenk dat met een opkomst van 20-25% er op een Volksvergadering nauwelijks 7.500 Atheense burgers aanwezig waren, die bij meerderheid mochten besluiten. Zelfs wanneer de Volksvergadering unaniem een besluit nam, dan betekende dat nog steeds, dat uitgaande van een totale bevolking van 800.000, deze ‘meerderheid’ nog niet 1% van de totale Atheense bevolking betrof. Logisch dus, dat Plato ongemakkelijk werd van het idee dat de 1 % die als ‘meerderheid’ werd gezien, als was die ‘meerderheid’ de tiran zelf, hun wil kon opleggen aan het volledige Atheense volk. 

Vergeet ook niet dat wanneer Plato spreekt over het fenomeen van ‘De Tirannie van de Meerderheid’ hij het heeft over plaatsen waar ‘soevereine wetten’ ontbreken, dus daar waar een bepaalde mate van wetteloosheid heerst, dus daar waar een volksbewind gemakkelijk ontaard in alleenheerschappij, kortweg in tirannie. 

Niettemin wordt ‘De Tirannie van de Meerderheid’ tegenwoordig steeds vaker in stelling gebracht om de wil van de minderheid aan de meerderheid op te dringen. 

In het publiekdebat is het zeker sinds de opkomst van het wokisme strijk en zet om de wil van de meerderheid te negeren. Of het nu gaat over Zwarte Piet, de seksuele identiteit van pedofielen of de geestelijke verwarring van een handjevol mensen over de al dan niet gewenste aanwezigheid van een specifiek geslachtsorgaan, of wat dan ook, de meerderheid wordt steeds vaker gedwongen de wil van de minderheid accepteren.  

In de politiek is dit al veel langer aan de gang, zoals we bijvoorbeeld hebben kunnen zien bij de referenda over de Europese Grondwet en het associatieverdrag met Oekraïne, waar de wil van de meerderheid werd genegeerd, omdat de meerderheid door ‘de politiek’ niet representatief geacht werd voor het gehele volk. ‘De Tirannie van de Meerderheid’ is inmiddels de Haarlemmer Olie waarmee politici wereldwijd het/hun toenemend antidemocratische beleid (ook voor zichzelf) legitimeren, wat met name inzake de EU bijzonder opmerkelijk is, omdat juist het door Brussel aan de lidstaten opgedrongen globalistische beleid, het gevolg is van de tirannie van een ‘meerderheid’ die qua representatie c.q. legitimiteit vergelijkbaar is met die van de volksvergadering ten tijde van Plato. 

Met name het beleid op het gebied van de landbouw, energie, immigratie en Oekraïne, wordt door politieke antidemocraten, toenemend over de hoofden van de bevolking heen uitgevoerd, waarbij men zich voortdurend verschuilt achter, niet of nauwelijks op democratische wijze tot stand gekomen Europese wetgeving en internationale verdragen, waaraan de nationale soevereiniteit is opgeofferd. Er is niet alleen sprake van nationale wettenloosheid, tevens ondergaan de burgers van de EU in zorgwekkende mate en in toenemende gevallen de tirannie van de Brusselse ‘meerderheid’. 

Het gebruiken, of moet ik zeggen het misbruiken, van Plato’s ‘Tirannie van de Meerderheid’ met name in de discours van Sigrid Kaag van D66, kan gezien de politieke prestaties van die partij in de afgelopen jaren - zoals nota bene het afschaffen van het referendum - en het globalistische beleid dat haar partij
inmiddels voorstaat, allerminst een verrassing worden genoemd. Het sluit naadloos aan bij ‘de nieuwe bestuurscultuur’ van globalistische politici zoals onder meer Mark Rutte en Sigrid Kaag zelf, die de wil van het volk negeren omdat zij geloven beter te weten wat goed is voor het plebs dan het plebs zelf en aldus in volle vaart afstevenen op dat wat zij geloven dat The Greater Good is.

Het is despotisch om jezelf democraat te noemen en tevens de democratie aan je laars te lappen omdat je het systeem niet volmaakt vindt, zoals het appelleren aan ‘De Tirannie van de Meerderheid’ niets minder is dan een weerzinwekkende schoffering van onze moderne democratie, een illegaal en derhalve crimineel excuus om de wil van de meerderheid te kunnen negeren, terwijl de essentie van moderne democratie - van het Griekse dèmos, ‘volk’ en kratein, ‘heersen’ dus letterlijk ‘volksheerschappij’ - nota bene eist dat in een correct functionerende democratische natie, de wil van de meerderheid moet worden geëerbiedigd, teneinde tirannie te voorkomen. 

Denk op 15 maart als u in het stemhokje staat eens aan deze antidemocratische gotspe, want zolang er globalistische politici (die bijvoorbeeld een hoog noodzakelijk Nexit willen voorkomen) aan de macht zijn, zal u gedwongen worden zich aan deze steeds verder voortsluipende tirannie te onderwerpen. 

De keus is aan u !

Groetjes, Frans

 

Het paradijs op aarde

De gedachte, dat iedere aardbewoner in vrijheid kan leven, zonder honger en dorst, met een acceptabele woonruimte op een aardbol zonder grenzen en als gevolg daarvan zonder criminaliteit en oorlog dus zonder dreiging, zodat ieder individu de volledige vrijheid zou hebben om veilig letterlijk de hele wereld te bereizen, is fantastisch. 

Het is om verschillende reden echter niet reëel om dat paradijs op aarde op korte of zelfs op de middellange termijn te verwachten, het is veel reëler om je af te vragen of het er ooit zal komen. Toch is er een veelheid van grote en kleine groepen mensen en individuen die elk op hun manier streven naar de realisatie van een aards paradijs, waarmee we direct het meest antagonistische element te pakken hebben om te kunnen twijfelen aan de realisatie van een aards paradijs.

Om zelfs maar te kunnen hopen op een reële kans van slagen, is het nog voordat we (samen) gaan bepalen op welke wijze we ons aardse paradijs gaan realiseren, van primordiaal belang dat we samen (tot in detail !) vaststellen hoe ons aards paradijs eruit moet komen te zien, want hoewel de algemene aanname is dat ieder mens gelukkig wil zijn, is de definitie daarvan niet voor ieder mens hetzelfde. Met momenteel zo’n 7 miljard individuele meningen is het bereiken van consensus geen sinecure, maar misschien biedt een referendum uitkomst. 

Overigens is er momenteel een groep goedwillende mensen die zich op het principe heeft gesteld dat, om gelukkig te zijn alle mensen in grote lijnen hetzelfde willen. Deze groep goedwillende mensen is ervan overtuigd dat zij ten aanzien van die grote lijnen beter weet dan de mensen zelf hoe de details eruit moeten gaan zien en daarom van mening is dat het dus gemakkelijker is dat deze groep goedwillende mensen die grote lijnen uitzet voor de rest, overtuigd dat in het aldus door deze groep goedwillende mensen gecreëerde aards paradijs, alle overige 7 miljard mensen happy zullen zijn. Volgens een tweet, denkt deze groep goedwillende mensen dit - overigens zonder referendum - zo tegen 2030 te kunnen realiseren.

Het blijkt meer en meer dat deze goedwillende mensen er achter de schermen al geruime tijd ‘op verschillende niveaus’ bijzonder druk mee bezig zijn. Op hun instigatie worden in diverse landen al sinds geruime tijd via internationale/Europese en nationale wetgeving, allerlei handige gadgets op (inter)nationaal niveau uitgerold zodat je bijvoorbeeld; overal met één enkel wachtwoord kan inloggen, met je smartphone overal naar binnen mag (mits je je aan de door hen gestelde regels hebt gehouden uiteraard), overal kan betalen, overal je medische dossier beschikbaar hebt. Echt ‘ontzettend’ handig ! 

Je hoeft straks niet eens meer zelf na te denken, want de groep goedwillende mensen gaat alles digitaal voor ons regelen, zodat je bijvoorbeeld je thermostaat niet per ongeluk boven de maximaal toegestane temperatuur kan instellen. Je belastingaangifte gaat automatisch en het verschuldigde bedrag wordt net als boetes en e.d. automatisch van je CBDC-rekening afgeschreven.

Handig detail is ook dat de groep goedwillende mensen live met ons mee kan kijken en ons overal kan volgen om over ons te waken en ons te behoeden voor ongeluk, en kunnen ingrijpen als we wat minder happy worden, of wanneer we te hard gereden hebt, of onze grenzen van onze CO2- of Nx-dispositie hebt overschreden, of iets gezegd hebt wat ze liever niet hebben omdat anderen daar niet happy van worden. 

Verkiezingen zullen niet meer nodig zijn, want via een in ieders hoofd te implanteren chip weet deze groep goedwillende mensen precies wat wij allemaal denken.

Kortom, niets minder dan het paradijs op aarde, zoals deze globalisten zich dat (voor u ?) hebben voorgesteld.

Groetjes Frah5