Al vaker heb ik de vraag gesteld, waarom het gros van de mensen in de huidige samenleving zich nog steeds veel eerder laat leiden door een rijke idioot dan door een verstandige zwerver.
Het antwoord is eenvoudig; De neolithische revolutie die 13.000 jaar geleden aanving, introduceerde het fenomeen overschot, en als gevolg daarvan begrippen als bezit c.q. materiële rijkdom. Snel daarna ontstond het idee dat de mate van iemands bezit, de mate van iemands succes uitdrukt en dat de mate daarvan direct afhankelijk is van de mate van iemands verstand.
Men hechte abusievelijk geloof aan het idee dat domme mensen weinig of geen bezit hebben en intelligente mensen juist heel veel, en die zelfde gedachtegang volgend, ook het omgekeerde, dat iemand die niets of weinig bezit dom is, en iemand die veel bezit intelligent.
Helaas is deze mythe door de eeuwen heen, tot op de dag van vandaag en in toenemende mate, de leidraad voor beleidsmakers en bestuurders op wereldwijde schaal, aan wiens capaciteiten dan ook met een gerust hart getwijfeld kan worden, omdat deze lieden daarmee negeren dat in de hele geschiedenis van de mensheid de verkrijging van bezit, een enkele mogelijke uitzonderingen daargelaten, niet of nauwelijks een kwestie was van intelligentie, maar het gevolg van de meest effectieve combinatie van spierballen en ambitie.
Mensen die andere pennenvruchten van mijn hand hebben gelezen, weten dat ik overwegend geen hoge pet op heb van beleidsmakers en bestuurders. Het zijn veelal de onderknuppels van hen die Étienne de la Boétie in “La Servitude Volontaire”*, tirannen noemt. Het zijn de wannabe’s die voor het verkrijgen van een deel van de buit de voeten kussen, waarmee het volk, dat zij zeggen te dienen, wordt vertrapt.
Ten aanzien van de instandhouding van de mythe door deze beleidsmakers en bestuurders, zou men zich kunnen afvragen of deze lieden bovengenoemd feit negeren omdat zij het niet (kunnen) zien, of omdat zij het niet wensen te zien ?
Het antwoord op deze vraag is vanzelfsprekend van geen enkel belang omdat het in beide gevallen van een minstens even grote domheid getuigt.
Niettemin zal de toekomst uitwijzen of de huidige bestuurders op dit moment aan de goede kant van de geschiedenis staan, of zij echt iets hebben geleerd van het Nurembergproces en daaruit voortkomende code.
Evengoed; ongeacht het antwoord op voornoemde vraag, veronderstel ik dat de beleidsmakers en bestuurders en hun leger useful idiots, die zich koesteren in de schaduw van de machtig geachte rijke idioten en naar hun megalomane pijpen dansen, niet in de naïeve veronderstelling verkeren dat door hen al dan niet bewust gepleegde misdaden, ongestraft zullen blijven, want als de geschiedenis ons ten minste iets heeft geleerd, dan is het wel dat de waarheid, zelfs op de langere termijn, uiteindelijk altijd sneller is.
Het is in dit verband trouwens niet per se noodzakelijk om de huidige periode te vergelijken met die van de laatste wereldoorlog. Tot mijn grote ongenoegen kan ik u verwijzen naar de rest van de menselijk geschiedenis, waarin meer dan voldoende beschrijvingen zijn te vinden van de lotgevallen van een lange stoet bestuurders, die niet het volk dienden, maar zich slechts van het volk bedienden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten