De geschiedenis toont ons - wie het wil zien - keer op keer het onvermijdelijke; dat het altijd slechter wordt, voor het weer beter wordt. Niet omdat De Mens dat wil, maar omdat De Mens niet anders kan, De Mens leert niet van zijn fouten omdat hij zijn verstandelijke optimum al zeer langgeleden heeft bereikt en er van werkelijke progressie geen sprake is.
De mensheid leeft ver boven haar stand. Laat ik die woorden eens herschikken; de mensheid leeft boven haar verstand.
Het feit dat de hele mensheid meelift op het handjevol ontdekkingen - abusievelijk uitvindingen genoemd - dat door een paar uitzonderlijke mensen overwegend per toeval is gedaan, is het toppunt van opportunisme, maar is evengoed de reden dat De Mensheid zich ‘ontwikkeld’ en zelfs ‘beschaafd’ is gaan noemen.
Dat is met name opmerkelijk omdat behoudens dat handjevol ontdekkers, nagenoeg alle van de 7,7 miljard aardbewoners hun (beperkte) individuele ‘kennis’ niet hebben opgedaan, maar slechts hebben verkregen. Deze kennis is informatie (van generatie op generatie ?) aangereikt door anderen en door hen opgenomen als een spons, zich niet of nauwelijks afvragend of het klopt, of het waar is. En hoeveel – hoe weinig - van hen die zich dat wel afvragen, zijn er die daadwerkelijk de moeite nemen om die kennis te verifiëren ?
Van de 7,7 miljard mensen, zijn er 6,5 miljard (al dan niet praktiserend) gelovig. Er zijn 2,2 miljard Christenen, 1,8 Moslims, 1,2 miljard Hindoes, 23 miljoen Sikhs, 14 miljoen Joden en ruim 1 miljard aanhangers van minder bekende ‘spirituele zingevingen’, die zich laten leiden door de dogma’s van een van de ruim twintig erkende (?) geloven.
Geloven is aannemen op gezag. Iemand met voldoende autoriteit, vertelt jou iets en dat neem je dan aan voor waarheid. Met kennis c.q. informatie is dat precies zo.
Je gelooft wat je wil geloven en uiteraard wat je kan geloven, en dat wordt voornamelijk gebaseerd op de geloofwaardigheid van jouw bron in combinatie met jouw verstandelijke capaciteit. Onlogischer wijs, en dat is vooral te wijten aan jouw overwegend beperkte verstandelijke capaciteit en ’s mens aangeboren luiheid, worden beweringen die kritisch zijn ten opzichte van wat jij gelooft of het tegendeel beweren, niet onderzocht maar zondermeer als onzin, fakenews en desinformatie afgewezen.
Het vragen naar een bron is, meestal geen oprechte interesse maar veelal een manier om de ongemakkelijke waarheid op een afstand te houden, zodat deze zo lang mogelijk ontkend kan worden. De waarheid is overwegend, in letterlijke zin, ongeloofwaardiger dan fictie, maar De Mens wordt nu eenmaal graag in de maling genomen; Zalig zijn de armen van geest.
Wie je verantwoordelijk acht voor Covid-19, voor de lijken in de straten van de Oekraïense steden, of de kwijtgeraakte miljoenen van Hugo de Jonge, baseer je op wat je wil geloven. Dat je waarschijnlijk nooit de waarheid zal kennen, interesseert je niet of nauwelijks, want voordat het zover zou kunnen komen, ben je alweer afgedreven naar de volgende afleiding. Je aanvaardt het vermijdelijke als onvermijdelijk, hetzij omdat je je niet beseft dat het vermijdelijk is, hetzij omdat die aanvaarding gemakkelijker is. Je leeft liever zorgeloos (happy ?) in een dystopie, dan dat je je druk maakt over zaken waarop je meent geen invloed te kunnen uitoefenen.
Het gaat inmiddels niet meer over wat je nog mag, maar vooral over wat je allemaal moet, maar helaas begrijpen de armen van geest niet dat het schijnsel van de dictatuur van het glorende totalitaire mondiale regiem niet bepaald wordt door wat je wel ziet, maar vooral door datgene wat je niet ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten