Kapotmaakbaar.

Het concept “maakbaar” verwijst naar de mogelijkheid dat iets te construeren is. Politiek-sociaal is maakbaarheid het stokpaardje van linkse ideologieën, met name ten aanzien van de samenleving. De gedachte is dat een samenleving door fundamenteel ingrijpen via wetgeving kan worden gewijzigd en aldus gevormd kan worden naar het model van de eigen ideologie. 

In een democratie is het usance dat het maken van deze regels, de wetgeving, door het volk, in het belang van dat volk, wordt overgelaten aan gekozen volksvertegenwoordigers. Zodoende ontstaat een samenleving, die gebaseerd is op de wil van het volk, waarin handhaving (in theorie) overbodig is. 

In Nederland lanceerde begin vorige eeuw de sociaaldemocraat Willem Drees, premier van 1948 tot 1858, zijn versie van de maakbare samenleving. Op het nieuwe drooggelegde land, de IJsselmeerpolders, moesten door de overheid goedgekeurde mensen, op door de overheid bepaalde plaatsen gaan wonen en werken, en zo met een “nieuwe geest”, vrij van tradities, een “nieuwe maatschappij” opbouwen. 

Het bleek voor de Nederlanders te bemoeizuchtig, te betuttelend. Momenteel woont er in de polders slechts 2,3% van de Nederlandse bevolking, waarvan 70 % in Almere en Lelystad.

Eind jaren zestig, begin zeventig blies de sociaal democratische PvdA onder leiding van Joop den Uyl, het idee van de maakbare samenleving nieuw leven in. Dit keer was het doel; nivelleren, samen delen, gelijke kansen, iedereen doet mee. Het klinkt even nobel als rechtvaardig.

In de praktijk betekende de maakbare samenleving vooral extra geld voor het financieren van extra’s voor hen die geacht werden minder kans te hebben dan anderen, uiteraard geheel volgens het socialistische motto, gedragen door de sterkste schouders.

Volgens de sociaal democratische gedacht zou iedereen na een hoog opleidende studie een ruim betaalde baan vinden en nog lang en gelukkig leven. Met groot enthousiasme werden ideeën die “op de tekentafel” van goud leken, en dat in de praktijk ook vaak kostten, over de samenleving uitgestrooid. Het maakbare begon al op de lagere school, een naamgeving die omwille van de nivellering moest veranderen in basisschool. Voor kinderen met leermoeilijkheden werden allerlei “rugzakjes” gefinancierd om hun gelijke kans zo groot mogelijk te maken. Behalve studiebeurzen voor jongeren uit minder draagkrachtige gezinnen, werden er eveneens allerhande projecten voor allerhande minderheden opgetuigd en gefinancierd, van jonge meisjes die een technische opleiding moesten volgen tot mensen met een migratieachtergrond die begeleiding en buurthuizen nodig hadden.

Vragen naar resultaten werd niet op prijs gesteld, het was/is de intentie die telt. De cultuur van commissies instellen, vergaderen, doelen stellen, evalueren, rapporteren, vergaderen, doelen bijstellen, opnieuw evalueren en zo voort, werd usance, evenals het laten meepraten van economisch belanghebbende die mede het (sociale) beleid mochten/mogen sturen. Vergelijkbaar is het “meepraten” van de suiker-producerende bedrijven zoals Coca Cola bij het JOGG, als het gaat over het vaststellen van targets (doelstellingen) die obesitas bij jongeren moet voorkomen. Na 20 jaar heel veel geld en heel veel, doelen stellen, evalueren, rapporteren, vergaderen, doelen bijstellen en opnieuw evalueren, is nagenoeg niets bereikt en toch vindt huidig staatssecretaris Paul Blokhuis nog steeds dat hij goed bezig is.

Een van de grotere maakbare dieptepunten bleek de met veel tamtam in de door Amsterdam geannexeerde gemeenten Weesperkaspel uit de grond gestampte tuinwijk Bijlmermeer. Niet de “geplande” toestroom van jonge Nederlandse gezinnen kwam op gang, maar die van de kansarmen uit de samenleving, waaronder veel mensen uit het toen net onafhankelijk geworden Suriname. Het werd de grootste probleem wijk van het land. 

Jarenlang is, met schier onuitputtelijke budgeten, geprobeerd deze planologische miskleun, met “maakbare doekjes voor het bloeden” te bagatelliseren, totdat ten langen leste iemand durfde te roepen dat de keizer in zijn blote kont liep. 

In de jaren negentig werd begonnen met een ongeveer twintig jaar durende sanering/renovatie van de wijk. 

Op 6 flatgebouwen na, werd de rest gesloopt of van hun de bovenste etages ontdaan, waarmee het aantal woningen van 13.000 naar 6.000 terugliep en de demografische druk afnam. Tevens werden, om de sociale controle in de wijk te verbeteren, de wegen die op dijken rond de flats waren aangelegd, tot maaiveldhoogte verlaagd en het complete omliggende landschap werd opnieuw ingericht. Misplaatste trots of voortgezette waanzin, de mensheid zal blijvend worden herinnert aan deze dwaling. De zes eerdergenoemde flatgebouwen met hun omliggende openbare ruimte, blijven in hun oorspronkelijke staat behouden, en gaan (voorlopig ?) verder onder de naam Het Bijlmer Museum. Zij hebben de twijfelachtig eer tot gemeentelijk beschermd stadgezicht te zijn verklaard…

Men zou toch denken, dat in de tijd die verstreken is sinds het idee van de maakbare samenleving door de realiteit werd ingehaald, de scheefgroei of zo u wilt, de excessen die daarvoor en daardoor zijn ontstaan, inmiddels zouden zijn verdwenen.

Niets is minder waar.

De kinderen van de maakbare generatie zijn inmiddels opgegroeid en velen van hen hebben (als gevolg van hun gepamerde opvoeding ?) de maakbaarheid uit hun rugzakje, tot levensvisie verheven. Ze zijn in veel gevallen, doch niet slechts, terug te vinden aan de non-profit zijde van de maatschappij; in de politiek, het onderwijs, NGO’s, de sociale-, publieke- en kunstsector. Men vindt ze echter ook tussen rechters, artiesten en mensen die zich onder het journaille scharen en verder houdt een aantal zich, veelal gesubsidieerd, bezig met mij onduidelijke en/of onzinnige maar voor hen blijkbaar verheven doelen. 

Maakbaarheids-denkers zijn overwegend geen ondernemers maar zijn, al vinden zij het kapitalisme een afkeurenswaardig systeem, voor het voorzien in hun levensonderhoud en/of voor de uitoefening van hun werkzaamheden, in veel gevallen wel afhankelijk van het geld dat dit systeem genereert.

Terwijl de rest van de maatschappij het geld verdient, strooien voornoemde mensen 24/7 hun invloed uit over de jeugd van tegenwoordig, gedreven door het motto, dat de emotionele lading belangrijker is dan de boodschap !

Die emotionele lading behelst, dat in de massa ieder individu belangrijk en welkom is. Er is altijd geld en ruimte voor jou en zelfs voor jouw (opmerkelijke) ideeën beschikbaar, een tegenprestatie wordt niet verlangt, jij bent ten slotte niet fit for life. Jij bent een slachtoffer van je niet genoten opvoeding, zeker als je de taal niet spreekt, ook wanneer je niet bent opgeleid en ook als jij je door opgelopen trauma’s uit je jeugd, of vanwege jouw afwijkende cultuur, niet kan aanpassen.

Zolang er voldoende geld beschikbaar leek, de comfort zone van de mensen in de samenleving er niet door werd aangetast en demagogische bestuurders de plooien in het weefsel van het volk nog konden gladstrijken, bleef oppositie tegen het maakbaarheidsprincipe beperkt.  

Nu blijkt dat steeds meer mensen problemen ondervinden met de bruuske wijze waarop bestuurders de samenleving in Nederland - en elders in Europa – naar hun ideologie wensen om te vormen, neemt het gemor bijna dagelijks toe.

Actuele problemen zoals de massa-immigratie worden steeds nijpender, en niet alleen op het gebied van huisvesting. Het argument dat migratie iets van alle tijden is, is niet valabel. Migraties die in het verleden uiteindelijk hebben geleid tot een wijziging van de bevolkingssamenstelling, waren nimmer het gevolg van bewust politiek beleid, nimmer zo omvangrijk en voltrokken zich nimmer in een zo korte tijdspanne. Daarbij waren deze migranten vast van plan te assimileren in de ontvangende samenleving.

Door de enorme omvang en snelheid van de huidige immigratie, waardoor de samenleving wordt verplicht allerlei vreemde tradities in sneltrein vaart te accepteren en tegelijkertijd eigen tradities ziet ondersneeuwen c.q. dient op te geven, raakt de autochtone bevolking cultureel ontheemd. 

Mede door het ondertekenen van internationale verdragen, is de soevereiniteit van de landen van de EU nagenoeg ongemerkt aan Brussel overgedragen. Daarmee heeft ook Nederland zich, schijnbaar met volle overgave, overgeleverd aan het huidige maakbare EU-beleid, dat in plaats van door realiteitszin, van gewicht wordt voorzien door het wensdenken van de Agenda 21, het VN-plan voor mondiale herinrichting. 

Wanneer men hier de toenemende gekochte, ergo ondemocratische invloeden van zelfbenoemde wereldbestuurders bij optelt, is het niet verwonderlijk dat de draagriemen van dit beleid waarmee de grenzen van de maakbaarheid zijn bereikt en hier en daar al zijn overschreden, in menig schouder beginnen te schuren. 

Steeds vaker zien huidige bestuurders in binnen- en buitenland, dat het draagvlak voor hun beleid begint afbrokkelen, en terwijl de groupies van de maakbaarheid, nog tierend te hoop lopen tegen democratisch gekozen volksvertegenwoordigers van landen als bijvoorbeeld Polen en Hongarije, worden in kringen van bestuurders elders in de EU nu ook de eerste kritische geluiden hoorbaar, waarbij dient te worden opgemerkt dat de kans groot is, dat het hier slechts een politieke afleidingsmanoeuvre ten behoeve van het groeiende aantal steeds (EU-)kritisch-wordende kiezers betreft.

Met name gezien het moorddadige op treden van de Franse president tegen de Gillets Jaunes, lijkt de hoop, dat behalve in de Nederlandse politiek, ook in Brussel, vooral bij EU-die hards als Merkel en Macron op korte termijn enige realiteitszin ontstaat, utopisch, terwijl het toch niet langer denkbeeldig is, dat achter uw rug om, de wereldwijd opgedrongen maakbaarheid van de wensdenkers, inmiddels al meer kapot heeft gemaakt dan u lief is.

Nederland op slot..?

Het is allemaal heel erg, zo erg dat geen mens zich een voorstelling kan maken hoe erg het allemaal precies is, behalve Minister President Rutte, Super Mark.

Gelukkig weten demagoog Super Mark en zijn adjudanten wat goed voor de burger is, maakt u zich geen zorgen ! Volg mijn aanwijzingen en alles zal goed komen, ook al zal u in the proces een paar rotmaatregelen moeten slikken; het is allemaal voor uw eigen bestwil, hetgeen Rutte vervolgens wenst te onderstrepen met zijn vleierij; dat ieder weldenkend mens dat zal begrijpen.

De economie groeit en groeit, horen we Super Mark steeds zeggen, je zou denken dat het inmiddels euro’s regent in heel het land. 

Helaas is het tegendeel waar. Tros-Radar wist op 8 november te melden dat er nu al 650.000 huishoudens zijn die hun energierekening niet of nauwelijks kunnen betalen, en dat dit aantal zal verdubbelen tot anderhalf miljoen huishoudens in 2030. Overigens omdat Nederland (voor het milieu, vanwege Groningen of allebei) van het gas af moet. 

Terwijl de economie van Super Mark doorgroeit voor de CEO's van de multinationals,  liggen de boeren ’s nachts wakker omdat de regering stug door zal gaan op de ingeslagen weg die de veestapel zal halveren, zit het gros van de werknemers in de bouw gedwongen door de bouwstop thuis en wacht heel autorijdend Nederland op het terugbrengen van de maximum snelheid van 130 naar 100 km/uur. 

En dit zijn slechts enkele maatregelen die genomen worden omdat er begin van dit millennium door de EU besloten is, iets aan de biodiversiteit te doen. Als een groene aflaat voor de groeiende economie, is besloten 2000 vogelsoorten en 230 verschillende habitatten in alle lidstaten, te gaan beschermen. Dit voornemen werd Natura 2000 genoemd, opgesteld in de marge van “belangrijke zaken” door een aantal enthousiaste vogelaars, die hiervoor de vrije hand kregen. Dat bleek niet aan dovemans oren gezegd. Er zijn duizenden pagina’s volgeschreven met ideeën - zoals de verplichting dat gevels van stacaravans vanaf de openbare weg slecht voor 30% (?) zichtbaar mogen zijn -, die een op een lijken te zijn opgenomen, met als gevolg dat het zo veel omvatten is geworden, dat geen mens zich de reikwijdte ervan heeft gerealiseerd. Tot nu. 

Probeert u eens Natura 2000 als PDF te downloaden. Dat gaat u niet lukken. Alleen al de uitleg over Natura 2000 is zelfs per land zo enorm uitgebreid, dat zelfs de doorsnee groen-linkser door de bomen het bos niet meer ziet.

Weet Super Mark eigenlijk zelf wel wat goed voor ons is ? Ik heb 14 november het optreden van Super Mark in de tweede kamer gezien en kreeg de indruk dat Super Mark pas sinds kort enige notie heeft van de impact van Natura 2000, dat hij zich rot is geschrokken. En toch, wetende dat er niets meer aan te peuteren valt, beloofde hij en zijn minister aan de kamer “in Brussel te gaan kijken” of er wat “postzegels” van de lijst van beschermde gebieden kunnen worden geschrapt. 

Als Super Mark het al niet schijnt te weten, kun je de EU-burgers misschien niet kwalijk nemen, geen flauw benul te hebben van de stapels EU-wetgeving die in Brussel worden bekokstoofd. 

Slechts af en toe, wanneer het de burger zelf raakt, komt deze in contact met Brussel, maar dan blijkt reeds sprake van een voldongen feit, of staat er een rotmaatregel klaar, met het excuus van Super Mark dat we Nederland niet op slot mogen doen.

Het is ongelofelijk dat na negen jaar Rutte, het gros van de Nederlanders, hem nog gelooft. Waarom ? 

Omdat Nederland allang achter slot en grendel zit, en sleutel ligt in Brussel. 

Een gnoe

Aangepast op 16-012-2021

Iedere dag opnieuw ben ik verbaasd en dat went ook niet. 

Steekincidenten,

Een liegende of ten minste onwaarachtige minister president,

Een minister die meent dat Syriërs na Assad niet bang hoeven zijn voor Nederlanders,

Een jonge dame die zich gemeenteraadslid mag noemen en nog schrikt dat islam en terrorisme met elkaar in verband worden gebracht,

De azan die nu versterkt van de minaret mag schallen,

Een subsidie verterende crimineel die al jaren de wil van 5% van de bevolking aan de andere 95% wenst op te leggen,

IS-bruiden met moordlustige kinderen die (voor berechting ?) naar Nederland moeten worden teruggehaald, doodgeschopte of onthoofde mensen, een Ghanese oproerkraaier die als een verwend kind steeds carte blanche krijgt van het OM en ga zo maar door. 

Ik kan er niet aan wennen. 

Een groot deel van de Nederlanders, of ze nu links of rechts (als je de VVD nog rechts kunt noemen) stemmen, blijkbaar wel. Het lijkt ook niet meer uit te maken wat je stemt, ieder partij, met uitzondering van de PVV of van Forum, schijnt zich geschaard te hebben achter de VN Agenda21 de Great Reset, welke zou moeten leiden naar de ideale wereld. Maar ideaal voor wie ?

Dat het voorlopig een kwestie lijkt van cherry picking, is slechts een schrale troost, zeker wanneer je de geldverslindende Nederlandse klimaatwet als voorbeeld neemt. Acht partijen; GroenLinks, PvdA, ChristenUnie, D66, VVD, CDA, SP en 50PLUS stemden voor, uiteraard allemaal om hun eigen reden. Het blijft verbazingwekkend dat miljarden kostende wetgeving, gebaseerd op discutabele uitgangspunten, hoe groen ook, wordt gesteund door partijen die zeggen zich hard te maken voor de minima. 

Daar zit hem waarschijnlijk de crux. Er waren tot voor de corona-pandemie in “het rijke Nederland” nauwelijks nog echte minima. Partijen probeerden daarom op de meest uiteenlopende wijzen een nieuw electoraat te vinden, bijvoorbeeld door bij gebrek aan minima, het vizier te richten op de “nieuwe” Nederlanders en die in grote getalen te laten instromen, of door zich groener dan groen op te stellen. De lachende derde, of beter gezegd de lachende eerste, is de VVD. Daar waar het CDA, gezien hun knieval voor de hoofddoek, de hoop lijkt te hebben opgegeven ooit weer dé middenpartij van Nederland te worden, heeft de VVD zich met haar leugenachtigheid en vlotte verkoopraatjes, in de ogen van veel kiezers naar het midden gemanoeuvreerd. In woord overigens, niet in daad.
Daar voert de VVD onder leiding van Mark Rutte haar eigen agenda(21)-punten uit. 

En de Nederlander, ongeacht of er VVD gestemd werd/wordt, vindt het blijkbaar wel goed. 

Zolang de relatief zorgeloze Nederlander, ieder avond moegestreden voor de televisie onderuit kan zakken, met de problemen van de wereld op acceptabele afstand en al dan niet twitter o.i.d. onder handbereik, gaat zijn kritiek behoudens wat gebromde verontwaardiging, wellicht niet veel verder dan een boze tweet. 

De voortdurende indoctrinatie van de eenzijdige berichtgeving (van de MSM) heeft de Nederlander te lankmoedig gemaakt, daarbij krijgt de overgrote meerderheid van de mensen liever te horen wat ze moeten doen, dan dat zij hun eigen keuzes wensen te maken en dus geven zij zich met graagte over aan de kudde. Ik noem zo iemand een gnoe. 

Gnoes zijn ondanks hun hoorns, kwetsbare dieren, en dat lijken zij te weten. Daarom verzamelen zij zich in grote kuddes, in de hoop op die manier beter beschermd te zijn voor aanvallen van roofdieren. Deze bescherming is uiteraard het grootst voor de leiders van de kudde die zich in het centrum  ophouden, maar in steeds verder afnemende mate voor de gnoes die steeds iets verder van het centrum van de kudde grazen. De leiders in het veilige centrum nemen de incidentele slachtoffers aan de periferie van de kudde voor lief, want dat is inherent aan het systeem, de prijs die het individu moet betalen voor het algemeen belang. Opmerkelijk genoeg zijn de gnoes aan de periferie van de kudde die dagelijks moeten leven met de dreiging van de roofdieren, dezelfde mening toegedaan. Overwegend dat het voor hun overleven nog steeds te verkiezen is om met andere gnoes een gedeeld risico te lopen aan de rand van de groep, in plaats van een vrijwel zekere dood tegemoet te gaan door alleen op de savanne te gaan grazen, hebben zich overgeleverd aan het systeem. 

De indoctrinatie getuigt van een enorme geslepenheid, met name waar het de televisie betreft. Een avondje kritisch (Nederlandse) televisiekijken, is tenenkrommend. 

Als het je lukt zonder weg te zappen een heel reclameblokje te kijken, heb je na afloop het idee dat, de Nederlandse bevolking tegenwoordig nog slechts bestaat uit mensen met een migratieachtergrond al dan niet “gehoofddoekt”, homo’s, gender neutrale of juist transgenders, aangevuld met wat economisch geslaagde blanke hetero’s, en dat je in een Volvo moet rijden als de toekomst van je kind je interesseert. Overigens is dat weer een dilemma omdat VW inmiddels iets doet met de recycling van accu’s. Dat het met al die duurder en steeds zeldzamer wordende metalen enorm lonend is om te recyclen en dus niets te doen heeft met uw milieu, was ook voor Apple een reden om te besluiten hun oude iPhones in te gaan zamelen.

Verder heeft een Scandinavisch energiebedrijf er geen enkele moeite mee de consument in de (klimaat-)hoek te zetten en te praten over een utopische fossielvrije toekomst…

Ook in veel televisieprogramma’s wordt de mening van de kijker schaamteloos beïnvloed. Enige weken geleden zag ik, bij hoge uitzondering, Harm Edens en zijn vrienden. Of dit het meest schrijnende voorbeeld is ? Het was zondermeer stuitend hoe vermomd in een pseudo-komisch jasje, de dogma’s van wat ik gemakshalve de linkse kerk noem, in dit programma werden gepredikt.

Geniepiger zijn programma’s als “Een tegen 100”, waarbij die 100 niets te maken heeft met het ontwikkelingsniveau van de kandidaten of de presentatrice. Het hele programma lijkt (?) bedoeld de achteloze kijker te heropvoeden, zoals het filmpje over de droogte in het oosten van Oeganda, waar de klimaatschaamte vanaf druipt. Vervolgens meldt mevrouw Tensen even later; “Het is beter om niet iedere dag vlees te eten”, om na een onhoorbaar antwoord op de vraag of de zaal dat ook doet te roepen; “wat zijn we goed bezig met z’n allen”.

Ook ten aanzien van de vragen, wordt de tv-kijker gestuurd, zoals door schijnbaar achteloos het woord “inclusie” tussen de foute antwoorden te zetten.

Ook Robert ten Brink, deinst er niet voor terug even het Amerikaans politiegeweld op te blazen in zijn introductiepraatje van zijn quiz.

En de gnoes liggen erbij en kijken ernaar.

Einstein zei ooit dat de wereld niet vernietigd wordt door hen die het kwaad verspreiden, maar door hen die er bij staan te kijken en niets doen.

Als je iets wil doen, lijken er nu nog slechts 2 mogelijkheden;

1. U veroorzaakt een revolutie.

2. U stemt Mark Rutte en zijn links kliek weg.

In alle andere gevallen bent u een gnoe !