Een verhitte Verhofstadt, die zelfs, of juist, zonder geluid, direct een vergelijking oproept met ’s werelds grote volksmenners uit de historie, roept om een nieuw Europa, om een Europees leger, omdat we klaar moeten staan voor als de Russen komen. Oude wijn in oude zakken, een lafhartige poging om, geholpen door de twee mannen waar hij de grootste hekel aan lijkt te hebben, Trump en Poetin die zich hebben teruggetrokken uit het wapenakkoord, het schrikbeeld uit de Koude Oorlog nieuw leven in te blazen. Niets nieuws Guy.
De niet door het volk gekozen Europese machthebbers, dronken van macht of van iets anders, zijn volledig losgezongen van de werkelijkheid. Deze verlossers van het kwade, overtuigd door hun eigen wereldbeeld, gestuurd door de rijkste lobby’s, blijken steeds vaker slechts de marionetten van mondiale consortia of ‘weldoeners’. Het beste wat je kunt zeggen is dat het gros waarschijnlijk ter goeder trouw is, maar dat maakt het eerder triester, wanneer je ziet dat zij de gewone burger compleet uit het oog zijn verloren. De burger wiens inkomenstoename sinds decennia steeds verder achterblijft bij de door hem gerealiseerde productiestijging en het moet doen met steeds minder brood en steeds meer spelen, als je de onzin uit de koker van de MSM en de toenemende diarree van feel-good programma’s van het nog steeds meest bekeken medium, de televisie, zo wilt noemen.
Sinds uit de EGKS in 1958 en haar opvolger de EEG, de huidige Europese Unie is ontstaan, is het enige dat er werkelijk voor de burger veranderd is, de dikte van het wetboek en de munteenheid.
De EEG en later de EU was voor het gros van de burger niet interessant, het was ver van het bed en had, zo waren ze in meerderheid van mening, geen invloed op hun leven. De regeringen en bedrijven lieten dat ook liever zo. Het idee dat de gewone burger zich zou mengen in dit soort economisch spitsroedelopen ? Men zou later al genoeg te stellen krijgen met kritische burgers.
Tegen de tijd dat de eerste significante groep burgers zich hardop begon af te vragen wat er eigenlijk allemaal geknutseld werd in Brussel en Straatsburg, was het al te laat. De in de nationale wetboeken geslopen Europese wetgeving, met name op het gebied van veiligheid (?) en milieu (de enige gebieden waarop Europees consensus kon worden bereikt), begonnen links en rechts te schuren. Een volksraadpleging in Nederland en Frankrijk, waarin beide volkeren NEE stemden tegen een Europese grondwet, werd haast achteloos terzijde geschoven en nog opmerkelijker, hij werd zonder echt veel morren geaccepteerd. Onbegrijpelijk omdat juist dit een ongeëvenaard inkijkje verschafte van het voorland van de Europese burger, dit had alle seinen op rood moeten zetten en de sirenes oorverdovend moeten doen loeien.
Door een juiste dosering van informatie bleef Europa balancerend aan de rand van de berichtgeving het ingeslagen pad volgen. Met gebruik van de ‘gecontroleerde’ media werd succes uitvergroot, falen verzwegen of geminimaliseerd, allemaal om het imago van Europa positief te houden, want dit door de burgers gefinancierde instrument is voor bankiers en industriëlen te ingenieus om kwijt te raken.
De bankencrisis van 2008 was de ultieme waarschuwing dat er iets mis was. Overigens niet alleen in Europa, maar wereldwijd. De oplossing van de bankencrisis maakte duidelijk dat de gewone burger allang niet meer geregeerd wordt door gekozen volksvertegenwoordigers, maar, op zijn best, door naïeve wereldverbeteraars wiens dromen in de lucht worden gehouden, als de bordjes op de rietjes die in beweging worden gehouden door lobbyisten, als heuse variété artiesten.
Opnieuw werd de gewone burger slachtoffer van zijn onwetendheid. Het schrikbeeld dat de economie zou instorten en de gewone burger zijn geld zou kwijtraken ‘als we de banken laten omvallen’, werd - achter de schermen gestuurd door bankiers en industriëlen - als een mantra doorlopend herhaald. De voorzitter van de Eurogroep Jeroen Dijsselbloem, een soort Europees equivalent van de Nederlandse minister van financiën (de functie die hij voordien vijf jaar lang vervulde tijdens Rutte II) onze financiële goochelaar, moest de populariteit van Europa bij de burgers waarborgen. Dat de gewone burger via de achterdeur alsnog het harde gelag zou betalen, bleef overigens buiten beschouwing.
Inmiddels acht de EU zich machtig genoeg, zelfs zo machtig dat het zich aanmatigt Brexit te kunnen negeren, dat het zich zichtbaar en prominent in het leven van de gewone burger heeft gemanifesteerd. Dat het een moderne Hydra is die bij de gewone burger eerder angst dan opluchting veroorzaakt, gaat aan de moderne dictatoren voorbij. De aanmatigende hoogmoed dat zij veel beter weten wat goed is voor de gewone burger dan de gewone burger is stuitend.
In de achterliggend 60 jaar is de burger door de EU links en rechts gepasseerd, of moet je zeggen; geofferd aan de economische voorspoed, al blijkt die economische voorspoed voornamelijk voorbehouden aan bankiers en industriëlen c.s.
De EU en haar gewone burgers is ondergeschikt aan een economisch doel. Het mantra dat de Europese eenheid de vrede bestendigt, heeft alles te maken met de angst van groot industriëlen voor door oorlog te lijden economische schade, eerder dan met het welzijn van de gewone burger, welke in geval van oorlog veranderd van stemvee in kanonnenvlees.
In 60 jaar tijd zijn de landen van de EU nog steeds niet gekomen tot een Europees minimumloon, een Europese werkeloosheidsuitkering, een Europese pensioenleeftijd, Europese pensioenuitkering. In 60 jaar zijn nutsvoorzieningen, ziektekostenverzekering en dergelijke geofferd op het altaar van de marktwerking en de gewone burger staat er bij en kijkt er naar. De gewone burger is niet boos, de gewone burger voelt zich onmachtig, teleurgesteld en bang.
En nu de eerste gewone burgers, in opstand beginnen te komen, worden ze weggelachen omdat zij in aantal nog niet groot genoeg zijn, en als dat wel het geval is, neergesabeld.
Een nieuw Europa zou alleen nodig zijn als de niet door het volk gekozen Europese machthebbers het huidige Europa nog verder verneuken, en die kans is groot, want wat ook in Nederland geldt, geldt ook in Europa; Europa is er niet voor de gewone burger, de gewone burger is er voor Europa.
Toevoeging op 31 januari 2020 naar aanleiding van de Brexit;
https://frah5.blogspot.com/2020/01/brexit.html
